Εμβληματική μορφή της κεντροευρωπαϊκής αβαν-γκαρντ, πολυβραβευμένος και αγαπημένος των φεστιβάλ –από τις εξειδικευμένες διοργανώσεις του πειραματικού σινεμά μέχρι τις Κάννες–, ο αυστριακός σκηνοθέτης Πέτερ Τσερκάσκι εμβαθύνει, από τη δεκαετία του ’70 έως σήμερα, σε ένα σινεμά που βιώνεται ως φυσική, σωματική εμπειρία.
Με σταθερή αναφορά το found footage, ο Τσερκάσκι υπονομεύει τους μηχανισμούς του αναπαραστατικού κινηματογράφου με σκοπό, όπως σημειώνει, «να μειώσει την απόσταση ανάμεσα στον θεατή και το θέαμα και να πυροδοτήσει την ενεργητική θέαση».
Γιατί το μεγάλο κρύβεται στο μικρό
Ζώντας και δημιουργώντας μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, η Αμερικανίδα σκηνοθέτις Ιβ Χέλερ κάνει ένα χειροποίητο σινεμά, όλο τρυφερές αυτοβιογραφικές πινελιές, που σκύβει πάνω στο μικρό, στις λεπτομέρειες, για να αναδείξει το μεγάλο: στα ολιγόλεπτα πειραματικά φιλμ της, ένας σκύλος παίζει στην αυλή, διαβάτες περνούν φευγαλέα μπροστά από μια βιτρίνα, πουλιά κελαηδούν στο νεκροταφείο –και η σκηνοθέτις πειραματίζεται με το φως και τις σκιές για να τυλίξει το μικρό και το τετριμμένο με μια αχλή ποίησης και ονείρου. Οι ταινίες της έχουν προβληθεί σε όλον τον κόσμο, από το Λούβρο και το Whitney έως το Φεστιβάλ του Ρότερνταμ, και η Χέλερ θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για να μας τις συστήσει.
