Πέντε καίριες ταινίες για το δικαίωμα στην εργασία και τη διαφορά της δουλειάς από τη δουλεία, για την ανεργία, το «Arbeit macht frei» και την εργατική τάξη που πάει στον παράδεισο, για το προλεταριάτο και το καινούργιο «πρεκαριάτο», για την ισορροπία ανάμεσα στη συλλογικότητα και την ατομική ευθύνη.
Five timely films about the right to work and the difference between wage labor and slave labor, about unemployment, the slogan “Arbeit macht frei” and the working class that goes to Heaven, about the proletariat and the new “precariat,” about the equilibrium between collective and individual responsibility.
Το αόρατο χέρι
Ισπανία, 2016, 83’
Σκηνοθεσία: Νταβίδ Μακιάν
Κυριακή 5/11, Φρίντα Λιάππα, 15:30
Δευτέρα 6/11, Φρίντα Λιάππα, 12:30
Έντεκα διαφορετικοί επαγγελματίες δουλεύουν σε μια αποθήκη εκτελώντας τη μονότονη εργασία τους: ένας χτίστης φτιάχνει έναν τοίχο που σκοπεύει να γκρεμίσει• ένα κορίτσι δουλεύει στη γραμμή παραγωγής χωρίς να ξέρει τι προϊόν συναρμολογεί• μια τηλεφωνήτρια εκπονεί μια έρευνα για το πώς αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι την εργασία… Μια ιδιότυπη κινηματογραφική-θεατρική σύνθεση, που κάνει τους θεατές να ατενίζουν από τη βολική θέση τους στα σκοτεινά το «θαυμάσιο» θέαμα της εργασίας.
The Invisible Hand
Spain, 2016, 83’
Directed by: David Macián
Sunday 5/11, Frida Liappa, 15:30
Monday 6/11, Frida Liappa, 12:30
Eleven people from different professions work in a warehouse following their monotonous activity. Α bricklayer builds a wall he intends to knock down; a young girl works on the production belt, not knowing which product she assembles; a call centre operator carries out surveys on how people consider work. A quirky cinematic-theatrical composition, which makes the viewers watch the “marvellous” spectacle of work, while they sit comfortably in the dark.
Με τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι
Γαλλία, 2016, 83’
Σκηνοθεσία: Πολ Καλορί & Κοστιά Τεστού
Παρασκευή 3/11, Φρίντα Λιάππα, 13:15
Η Ζουλί ζει σε μια πόλη της Γαλλίας, που πριν από κάποιες δεκαετίες ήταν η Μέκκα της κατασκευής γυναικείων υποδημάτων. Προσπαθώντας να ορθοποδήσει παρά τις τρικλοποδιές της ανεργίας και τα παραπατήματα στην πορεία της προς την ενηλικίωση, πιάνει δουλειά σ’ ένα εργοστάσιο παπουτσιών πολυτελείας. Όταν αρχίζει να φημολογείται ότι η ιδιοκτησία του εργοστασίου θ’ αλλάξει χέρια, η Ζουλί θα κληθεί να αποφασίσει αν θα αγωνιστεί στο πλευρό των συναδέλφων της, δοκιμάζοντας στην πράξη τι σημαίνει γυναικεία χειραφέτηση. Ένα απρόσμενο κράμα μιούζικαλ και κωμωδίας σοσιαλιστικού ρεαλισμού για την εργατική τάξη –που καμιά φορά πράγματι πάει στον Παράδεισο–, το οποίο θα μπορούσε να είχε γυρίσει ο Ζακ Ντεμί σε καιρούς εργασιακής επισφάλειας.
Julie and the Shoe Factory
France, 2016, 83’
Directed by: Paul Calori & Kostia Testut
Friday 3/11, Frida Liappa, 13:15
Julie lives in Southeastern France, in a town that used to be the heartland of female shoes production. While struggling to stand on both feet, despite stumbling upon unemployment and other coming-of-age obstacles, she gets a job in a luxury show factory. When rumours of an impending sale of the factory surface, Julie will have to decide whether she will revolt with her colleagues, thus putting in action the true meaning of female emancipation. An unprecedented alloy of musical and social realism comedy about the working class – that every so often does go to Heaven – that could have been shot by Jacques Demy if he ever lived in times of precarious employment.
Το εργοστάσιο του τίποτα
Πορτογαλία, 2017, 176’
Σκηνοθεσία: Πέδρου Πίνιου
Πέμπτη 9/11, Τζον Κασσαβέτης, 13:00
Ένα βράδυ, μια ομάδα εργατών συνειδητοποιεί πως η διοίκηση του εργοστασίου όπου δουλεύουν σκοπεύει να υπεξαιρέσει τα μηχανήματα. Οι περισσότεροι αρνούνται να συμμετάσχουν στο εγχείρημα και ξεκινούν την κατάληψη του χώρου εργασίας τους. Όταν η διοίκηση εξαφανίζεται, μένουν μόνοι σ’ ένα άδειο εργοστάσιο… Καθώς ο κόσμος γύρω τους καταρρέει, νέες επιθυμίες έρχονται στην επιφάνεια σε μια συλλογική περιπέτεια που ακροβατεί ανάμεσα στη σκληρότητα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και την τρέλα ενός ονειρικού μιούζικαλ.
The Nothing Factory
Portugal, 2017, 176’
Directed by: Pedro Pinho
Thursday 9/11, John Cassavetes, 13:00
One night, a group of workers realizes that their administration has organized the stealing of machines from their factory. Most of them refuse to partake in this operation and they start to occupy their workplace. So, when the administration vanishes to their great surprise, they’re left with a half-empty factory… As the world around them collapses, new desires start to emerge in a collective adventure that balances between the harshness of social realism and the madness of a dreamy musical.
Έξω
Σλοβακία-Ουγγαρία-Τσεχία, 2017, 88’
Σκηνοθεσία: Γκιόρτζ Κρίστοφ
Τετάρτη 8/11, Τόνια Μαρκετάκη, 13:15
Ένας μεσήλικας που χάνει τη δουλειά του όταν είναι πια 50 ετών αποφασίζει να αφήσει την οικογένειά του για λίγο και να περιπλανηθεί στην Ανατολική Ευρώπη προς άγραν εργασίας, αλλά και μιας καλής ψαριάς. Καθώς ο άνδρας κυνηγά τα όνειρά του, βυθίζεται σ’ έναν λαβύρινθο παράξενων γεγονότων. Μια ταινία για τη μάχη κόντρα στις ανεκπλήρωτες επιθυμίες, για την αγωνία του να μένεις «εκτός», αλλά –κυρίως– για την ανάγκη του να βλέπεις τα πράγματα ως εξωτερικός παρατηρητής.
Out
Slovak Republic-Hungary-Czech Republic, 2017, 88’
Directed by: György Kristόf
Wednesday 8/11, Tonia Marketaki, 13:15
A middle-aged man who gets unemployed in his fifties decides to leave his family for a while and wonder in Eastern Europe in search for a job and a big fish. As the man runs after his dreams, he is drawn into a labyrinth of strange events. A film about the struggle against unfulfilled desires, the agony of being “left out”, but primarily about the necessity to see things from an outer perspective.
Με λένε Σβέτα
Καζακστάν, 2017, 95’
Σκηνοθεσία: Ζάνα Ισαμπάγιεβα
Παρασκευή 3/11, Τζον Κασσαβέτης, 13:00
Η Σβέτα, μια γυναίκα με βαρηκοΐα, απολύεται εν μία νυκτί από το εργοστάσιο όπου δουλεύει. Αργά, σταθερά και με αξιοσημείωτη μεθοδικότητα οδηγείται σε μια αξιόποινη πράξη, με τη συναίνεση του συζύγου της. Ένα Έγκλημα και Τιμωρία για τη σύγχρονη εποχή, μια σπουδή για τη θέληση που ωθεί τον άνθρωπο να ξεπεράσει τα όρια που του θέτει η κοινωνία, ακόμα κι αν αυτό ισοδυναμεί με την καταστροφή του.
Sveta
Kazakhstan, 2017, 95’
Directed by: Zhanna Issabayeva
Friday 3/11, John Cassavetes, 13:00
Sveta, a hearing-impaired woman, is fired overnight from the factory where she works. Slowly, steadily and with remarkable meticulousness, she is led to an indictable offence with her husband’s consent. A modern Crime and Punishment, a study on the will that pushes people to transcend society’s limitations, even if this signals their own self-destruction.
«Το αφιέρωμα « Αόρατα Χέρια υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους.»
“The tribute entitled «Invisible Hands” is implemented by the Operational Program “Human Resources Development, Education and Lifelong Learning” and its co-financed by the European Union (European Social Fund) and Greek National Funds.”
Είσοδος Ελεύθερη – Για την είσοδο στις προβολές είναι απαραίτητη η έκδοση μηδενικού εισιτηρίου.
Όλες οι αίθουσες όπου προβάλλεται το αφιέρωμα είναι προσβάσιμες σε ΑΜΕΑ.
Free Admission – Zero value ticket is required for your admition to the screening.
All venues where the tribute is screened are accessible to people with disabilities.