Λίγο μετά την ανακοίνωση των βραβείων, συγκεντρώσαμε νοσταλγικά τα όσα ζήσαμε στη Βενετία τις ημέρες του Φεστιβάλ!
του Κωνσταντίνου Καρδακάρη, 28 Times Cinema
Biennale Cinema 2017 Photostory II
All posts by Ifigeneia Konstantinidou
Biennale Cinema 2017 Photostory
του Κωνσταντίνου Καρδακάρη, 28 Times Cinema
SUMMERTIFF – 4ο TARATSA INTERNATIONAL FILM FESTIVAL
Καλοκαιρινές βραδιές γεμάτες σινεμά κάτω από τα αστέρια προτείνει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και συνεργάζεται για άλλη μια χρονιά με το 4ο Taratsa International Film Festival, το οποίο θα πραγματοποιηθεί από την Τετάρτη 23 Αυγούστου έως και την Κυριακή 27 Αυγούστου 2017, στις πιο δροσερές ταράτσες της Θεσσαλονίκης.
SUMMERTIFF – Στην ομορφότερη βεράντα με θέα την ψυχή μας
Στην ομορφότερη βεράντα με θέα την ψυχή μας
Τους χειμώνες το να καταφεύγεις σε μια σκοτεινή αίθουσα κινηματογράφου είναι σαν μια φυγή από την καθημερινότητα, το καλοκαίρι όμως, το να διαλέγεις την ομορφότερη βεράντα της πόλης, την Μ2 του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, για να δεις ή να ξαναδείς μια ταινία στο κέντρο της πόλης είναι κάτι περισσότερο από το «πάω σινεμά», είναι ένα μένω στη πόλη που αγαπώ και μου αρέσει, είναι ένα μάθημα αγάπης για την πόλη σου, ένα ιδιωτικό σου πείραμα του τι είναι σήμερα Κοινωνία, κι όταν η ταινία είναι και καλή, μοιάζει σαν μια άτυπη ψυχοθεραπεία την ώρα που τα θερμόμετρα χτυπάνε κόκκινες θερμοκρασίες εσύ να νιώθεις μια ευδαιμονία, την γαλήνη που σου δίνει η επαφή με την κινηματογραφική Τέχνη.
Remember, remember the…2nd of November
Η σημειολογία της πλαζ στη μεγάλη οθόνη
Η σημειολογία της πλαζ στη μεγάλη οθόνη
της Γκέλυς Μαδεμλή, Πρώτο Πλάνο #295
«Η γραμμή αποτελείται από έναν άπειρο αριθμό σημείων· το επίπεδο, από έναν άπειρο αριθμό γραμμών»: Έτσι ξεκινά ο Μπόρχες να μιλά για το «Βιβλίο από άμμο» στο ομότιτλο διήγημά του, περιγράφοντας ένα γραπτό χωρίς αρχή και τέλος, το οποίο όμως αριθμεί στις σελίδες του το άπειρο των συμπαντικών επιλογών. Η ιστορία του κινηματογράφου είναι γραμμένη σ’ ένα τέτοιο βιβλίο, που μαρτυρά πως η τέχνη του σινεμά δεν είναι φτιαγμένη από το υλικό των ονείρων, αλλά από τις πρώτες ύλες του θαλασσινού τοπίου – τις ιστορίες που ρέουν αναρίθμητες σαν κόκκοι της άμμου, τη γραμμή του ορίζοντα που ζυγίζει τις φιγούρες στο κάδρο, το νερό που διαθλά κι αντανακλά γνώριμα μοτίβα, τα σύμβολα-άγκυρες που μας δένουν με την πραγματικότητα. Η θεωρία του κινηματογράφου μάς βοηθά να «διαβάσουμε» αυτό το βιβλίο, εστιάζοντας την προσοχή μας στις πιο σημαντικές θαλασσογραφίες του σινεμά που καταφέρνουν να συμπυκνώσουν την απροσμέτρητη, συχνά ανείπωτη εμπειρία τού να βλέπεις μια ταινία – μ’ άλλα λόγια, του να βυθίζεσαι σε βαθιά νερά με κομμένη την ανάσα, μέχρι να επιπλεύσεις τελικά στο άπειρο των αναφορών.
Ψυχαναλύοντας το καλοκαιρινό blockbuster
Ψυχαναλύοντας το καλοκαιρινό blockbuster
Του Γιάννη Σμοΐλη, Πρώτο Πλάνο #295
Η γέννηση του καλοκαιρινού blockbuster, δεν σηματοδοτεί μόνο μια αλλαγή στις κινηματογραφικές μας συνήθειες, αλλά κυρίως μια υπόγεια αλλαγή στον τρόπο που η μαζική κουλτούρα αντιλαμβάνεται το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι. Έχουμε να κάνουμε με μια από τις πιο ηχηρές επεμβάσεις της καπιταλιστικής, παραγωγικής ηθικής, στον τομέα της τέχνης. Τεράστια χρηματικά ποσά επενδύονται για να προσελκύσουν μεγάλα κοινά. Αυτό που συμβαίνει με το καλοκαιρινό blockbuster, είναι ότι οι, περίπου «νεκροί» εμπορικά, καλοκαιρινοί μήνες, γίνονται οι πλέον προσοδοφόροι, γιατί πιάνουν τις μάζες «στον ύπνο»• εκείνη την περίοδο, που επίσημα οι άνθρωποι ξεκουράζονται, διαλέγουν οι παραγωγοί για να ρίξουν στην αγορά τα πιο ακριβά «παιχνίδια» τους.
#NotAlone
Το #NotAlone, μία ταινία *τρόμου* μικρού μήκους των Σωτήρης Πετρίδης και Δημήτρη Τσακαλέα, που γυρίστηκε στη Θεσσαλονίκη και που έγινε δεκτή στο Comic-Con International, ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ παγκοσμίως, που διοργανώνεται στο San Diego των ΗΠΑ, έχει ως θέμα τη νέα ψηφιακή κουλτούρα: “A teenage girl takes a selfie while she is home alone and tries to upload it to her social media account, but soon she realizes that she is #NotAlone . . .”
SUMMERTIFF – Η γραμματική των συναισθημάτων
Η γραμματική των συναισθημάτων
Του Χρήστου Πολίτη, Πρώτο Πλάνο #295
Δεν μεγάλωσα με Ταρκόφσκι και Κισλόφσκι και δεν είχα ιδέα ποιος ήταν ο Αγγελόπουλος. Είχαμε το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ, να έρχεται σε δυο αντίτυπα κάθε μήνα, και θαυμάζαμε ακόμα και τις άνω τελείες. Από την άλλη όμως είχαμε κάτι αστέρια, μάλλον διαφορετικά από τα συνηθισμένα που τα βράδια άναβαν και «έδειχναν» σινεμά σε εκείνο το θερινό σινεμά που είχε για θέα μια ψηλή ταράτσα που ήταν για μένα το πιο πολύτιμο καταφύγιο. Ήθελα να γίνω ο Κέβιν, που άφησαν οι γονείς του, μόνο στο σπίτι του ή να τραγουδάω με τους 7 νάνους, να κρυφογελάω στις αθυρόστομες εκρήξεις του Safe Sex και να χασμουριέμαι που ο Τιτανικός κρατάει τόσες ώρες. Κι ύστερα τα φώτα έσβησαν και εκείνα τα αστέρια κρύφτηκαν μια για πάντα. Και σαν εκείνη η ταράτσα να γκρεμίστηκε για πάντα. Κι ενώ αυτό το γκρέμισμα θα έπρεπε να μου επιτρέπει να βλέπω ακόμα πιο μακριά, ένοιωσα τυφλός.
SUMMERTIFF – HELL OR HIGH WATER
Σινεμά με θέα, Rooftop Μεγάρου Μουσικής Μ2, Τετάρτη 12/7 & Δευτέρα 17/7 στις 21.30
Δύο αδέλφια που κατέχουν ένα καταχρεωμένο στην τράπεζα αγρόκτημα, σε μια ξεχασμένη κι απ’ το Θεό περιοχή του Δυτικού Τέξας, ληστεύουν τα υποκαταστήματα της τράπεζας, με σκοπό να καταθέσουν στην ίδια ακριβώς τράπεζα τα κλοπιμαία, για να ξεχρεώσουν και να μην χάσουν την φάρμα τους!