Μετά τους Ζέλιμιρ Ζίλνικ και Ντούσαν Μακαβέγιεφ, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου στρέφει το βλέμμα του στο έργο ενός ακόμη θρύλου του γιουγκοσλαβικού και ευρωπαϊκού κινηματογράφου, του Αλεξάνταρ Πέτροβιτς.
Με τρεις συμμετοχές στο διαγωνιστικό των Καννών (Και η αγάπη έσβησε, Συνάντησα και ευτυχισμένους τσιγγάνους [Μεγάλο βραβείο της επιτροπής και βραβείο Fipresci], Βρέχει στο χωριό μου), δύο υποψηφιότητες για ξενόγλωσσο Όσκαρ (Τρία, Συνάντησα και ευτυχισμένους τσιγγάνους) και πλήθος βραβείων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο –μεταξύ αυτών και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το 1968– ο Πέτροβιτς ήταν στην εποχή του ο πιο καταξιωμένος σκηνοθέτης της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Οι ταινίες του είτε συνθέτουν –εμποτίζοντας με οικουμενικά στοιχεία– τη βαλκανική εμπειρία είτε διασκευάζουν –ελεύθερα και ιδιοσυγκρασιακά– κορυφαία λογοτεχνικά έργα (όπου πρωταγωνιστούν ηθοποιοί του διαμετρήματος των Ανί Ζιραρντό, Ούγκο Τονιάτσι, Ιζαμπέλ Ιπέρ). Στο πλαίσιο του αφιερώματος που πραγματοποιεί το 63ο ΦΚΘ θα προβληθούν επτά ταινίες του σπουδαίου auteur.