Τεράστια ουρά στα ταμεία και μεγάλη προσέλευση κόσμου χαρακτήρισε την προβολή του ντοκιμαντέρ The Farthest, της Emer Reynolds στο Ολύμπιον, το Σάββατο 3 Μαρτίου. Το φιλμ ακολουθεί την ιστορία πίσω από το θρυλικό διαστημόπλοιο Voyager, που συνεχίζει μέχρι σήμερα την εξερεύνηση του σύμπαντος, 40 χρόνια μετά την εκτόξευσή του. Η Reynolds μιλά με τους ανθρώπους που εργάστηκαν στη συγκεκριμένη αποστολή, ένας εκ των οποίων είναι ο διαστημικός επιστήμονας Δρ. Σταμάτης Κριμιζής. Ο πολυβραβευμένος ερευνητής ήταν παρών στην προβολή και μίλησε για το Voyager και την επιστήμη του διαστήματος δίνοντας μια αισιόδοξη οπτική για τα οφέλη της στην κοινωνία.

“Έπρεπε να αποδείξεις στους συναδέλφους σου και στην επιτροπή της NASA η οποία επέλεγε τα προγράμματα και τα πειράματα ότι αυτό που θες να κάνεις θα λειτουργήσει. Στην περίπτωση του Voyager βέβαια ήταν ακόμη πιο δύσκολο διότι μέχρι τότε δεν είχε παραμείνει διαστημόπλοιο παραπάνω από 8 – 10 μήνες στο διάστημα. Η δική μας αποστολή ήταν να περάσουμε από τον Δία και τον Κρόνο, ταξίδι τεσσάρων χρόνων. Πέρυσι κλείσαμε τα 40.”

“Το Voyager θα υπάρχει στο διάστημα για πολλά δισεκατομμύρια χρόνια κι αφού θα έχουμε εκλείψει εμείς ως πλανήτης, ως ηλιακό σύστημα και οπωσδήποτε ως πολιτισμός. Οι πιθανότητες, να βρεθεί από κάποια εξωγήινη μορφή ζωής είναι μηδαμινές αλλά δεν είναι μηδέν”.

“Το διάστημα είναι τόσο άδειο. Υπάρχει κενός χώρος ανάμεσα στους πλανήτες και τους γαλαξίες. Είμαστε βασικά επιβάτες σε ένα διαστημόπλοιο κάπου στην έρημο, το οποίο, αν καταφέρουμε να το “βουλιάξουμε”, δεν θα έρθει κάποιος να μας βοηθήσει. Το Voyager είναι η μόνη μας ελπίδα”.

“Ο,τι διαβάζετε σε εφημερίδες για εποικισμούς, είναι όνειρα θερινής νυκτός για πολλές χιλιάδες χρόνια”.

“Η επιστήμη και η τεχνολογία είναι η βάση του πολιτισμού”.

“Βλέπουμε ότι κάθε φορά που γίνεται μια ριζική τομή στην κατανόηση της φύσης, όπως έκαναν ο Νεύτωνας και ο Αϊνστάιν τότε γεννιέται μια νέα δυναμική στην κίνηση του πολιτισμού και καταλήγει σε εφαρμογές που βελτιώνουν τη ζωή του κόσμου”.

“Τα χρήματα που επενδύονται στο διάστημα δεν είναι χαμένα. Αν μια κοινωνία δεν επενδύει ένα μικρό ποσοστό του προϋπολογισμού τότε είναι σαν να υποθηκεύει το μέλλον και να λέει ‘καλά είμαστε, δεν χρειάζεται τίποτα να ανακαλύψουμε στο εξής και απλώς θα καταναλώνουμε’”.

“Πρέπει να το καταλάβουμε και σε τούτη τη χώρα, ότι η έρευνα και η καινοτομία είναι μια σανίδα σωτηρίας και για την Ελλάδα. Δυστυχώς αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι ότι κάνουμε μια τεράστια εξαγωγή στα μυαλά της χώρας. Η μεγαλύτερη καταστροφή που μπορεί να συμβεί σε μία χώρα.”